Plastiek

Wij kunnen onze rivieren, de kust, zeeën en oceanen zuiver maken van plastic. Onze eerste stap is om er minder van te produceren. 

Veertig procent van de basismaterialen die Ineos produceert, zijn voor wegwerpplastics. Ondertussen heeft de Europese Commissie enerzijds een plan goedgekeurd om wegwerpplastics te bannen en zet ze anderzijds stevig in op een circulaire economie en het hergebruik van grondstoffen. Er is slechts gedeeltelijk sprake van productie voor duurzamere doeleinden zoals zonnepanelen, windmolens of elektrische auto’s. Single-use plastic is één van de grootste oorzaken van de grote vervuiling van de oceanen. 

Klik op de afbeelding om het bezwaar te onderschrijven

De petrochemie levert al decennia producten die CO2 besparen. Toch zien we wereldwijd jaar na jaar een hogere mondiale uitstoot. Petrochemische producten bieden dus geen garantie op een uitstootdaling. Wat maakt dat verdedigers van de petrochemie-tegen de observatie van het verleden in- geloven dat het omzetten van fossiele grondstoffen (zoals olie en gas) in basischemicaliën zal leiden tot klimaatneutraliteit? Isolatie gemaakt van minerale grondstoffen (zoals basalt voor rotswol) of van biologische grondstoffen (zoals wol of stro) zijn evenwaardig aan die van petrochemische oorsprong (zoals PUR). Bovendien zijn ze ecologisch duurzamer, klimaatvriendelijker en gezonder.

Klik op de tekst om het bezwaar te onderschrijven

Wij hebben dus de chemische weg naar een CO2-neutrale wereld niet nodig. Sterker, tal van petrochemische producten dienen vermeden te worden, juist omdat ze een hoge kost voor het klimaat hebben! Hun plannen tonen dit overigens aan. Die installaties alleen al zullen minstens evenveel CO2 uitstoten als alle afvalverbranding in heel Vlaanderen samen.

Klik hierboven om het bezwaar te onderschrijven

Uiteraard kennen we de ‘plastic soup’ in de oceanen met voorwerpen die afkomstig zijn van de petrochemie en gemaakt zijn van en met fossiele brandstoffen. Verbrokkelde plastics, microplastics en nanoplastics komen in oceanen terecht. Deze kleine partikels kunnen zelfs door zuiveringsstations niet uit het rioolwater gehaald worden en komen zo terecht in de oceanen en op stranden. Dit zorgt voor verstoring in het spijsverteringsstelsel van micro-organismen, hormoonverstoringen bij de basis van onze voedselketen. Zo belandt deze vervuiling uiteindelijk via ons voedsel in het menselijk lichaam.

Ook al zijn de plasticproducenten niet alleen verantwoordelijk voor deze vervuiling, toch dragen zij de grootste verantwoordelijkheid door de keuze van hun businessmodel.  Dat businessmodel bestaat erin om tegen spotprijzen miljoenen tonnen plastic op de markt te brengen en vervolgens anderen (de consument, wij dus) verantwoordelijk te maken. Die werkwijze doodt systemen met statiegeld en maakt dat sortering, bewerking en hergebruik niet opwegen (niet kunnen concurreren) tegen deze wegwerpprijzen. Doordat ‘zij’ er in slagen ‘ons’ verantwoordelijk te maken, bevoordeelt dit hun ‘wegwerpbusinessmodellen’ enorm. Petrochemische spelers framen’ -foutief- dat het de slechte consument is met ‘zijn’ wegwerpcultuur.

Klik op de tekst om het bezwaar te onderschrijven

Klik hierboven

De ‘Alliance to End Plastic Waste’ spendeert miljarden aan zogenaamde bewustmaking om ons verantwoordelijk te maken voor hun fout businessmodel. ‘Zij’ praten ons liever een schuldgevoel aan dan af te stappen van hun megawinsten. Dat hun werkwijze ten koste gaat van onze planeet en al haar bewoners nemen ze er bewust bij.

Wij gaan niet mee in die framing en roepen op om de échte bron van het plasticprobleem, de industrie, in beeld te brengen. De oorzaak van dat plasticprobleem is de productiewijze. Onderzoek toont aan dat onafhankelijk van campagnes en sensibilisering (en ook vrij gelijklopend in alle regio’s ter wereld) al decennia lang ongeveer 10% van alle productie in oceanen belandt, ondanks toegenomen campagnes en initiatieven tot bewustmaking. Welke initiatieven we ook nemen als burger, hoe goed onderwijs of overheidscampagnes ook zijn in bewustmaking, ons (doorheen de jaren nauwelijks) verbeterd gedrag wordt ingehaald door een exponentieel stijgende productie, waardoor er netto geen milieuwinst is voor onze oceanen. Een exponentieel stijgende productie gaat van 1.172 miljard (in 1997) over 1.909 miljard (2007) naar 3.475 miljard (in 2017). Hoeveel moet dan de mondiale gedragsverbetering zijn om netto een positief effect te hebben?

Wegwerpplastics zijn niet de enige oorzaak van plasticvervuiling. De industrie zelf verliest ook haar grondstof voor plastics tijdens het productieproces, tijdens transport en tijdens opslag.  Die grondstof voor plastics noemt men in het Engels Nurdles. Ze zien er zo uit:

Nurdles: Wat zijn die superschadelijke bolletjes en waar komen ze vandaan?

In mei 2018 waren er op één enkel strand in Schotland, nabij de grootste productie-eenheid van Ineos in het Verenigd Koninkrijk maar liefst 450.000 van deze superschadelijke plastic bolletjes gevonden. De Schotse papegaaiduiker (zie cartoon hierboven van #breackfreefromplastic) is met uitsterven bedreigd en wordt regelmatig aangetroffen met nurdles in zijn maag. In Grangemouth ligt een groot chemisch complex van Ineos. Op een nabijgelegen strand ‘Firth of Forth’ lijden tal van dieren aan deze vervuiling. Dit rapport toont aan dat Ineos werkelijk een verschrikkelijk track record heeft op vlak van milieuwetgeving. Niet verwonderlijk dat 73% van de Britse kustlijn vervuild is met minuscule plastic vezels.

Klik hierboven


De Schelde en de Belgische kust zijn er niet veel beter aan toe.

Antwerpen Schaliegasvrij vreest daarom terecht dat bijkomende plastic installaties het plasticprobleem in de Schelde, aan onze kust en ver daarbuiten zal vergroten.

Niet verwonderlijk dat de wielerploeg Team Ineos op massaal protest botste tijdens de ‘Ronde van Yorkshire’.

Klik op de tekst hierboven om het bezwaar te onderschrijven


Hoeveel plastic van deze plasticfabriek zal uiteindelijk in de maag van wilde dieren terechtkomen?

Klik op de pijnlijke cartoon hierboven om het bezwaar te onderschrijven